4. Planowanie „doktrynalne” czy „pragmatyczne”?

Czy urbanista świadomie (zgodnie z „oczekiwaniami” zleceniodawcy) sporządzający plan miejscowy „kwestionujący” ustalenia polityki przestrzennej zapisane w studium gminy to jeszcze doktryner czy już pragmatyk? Czy sporządzanie planu miejscowego zgodnie z zasadą: „a co trzeba?” i jednocześnie niezgodnie z zasadami sztuki urbanistycznej (często praktykowane) to nieunikniony w dzisiejszych (jakże trudnych) czasach „pragmatyzm” czy raczej postawa kwalifikująca się do rozpatrzenia przez organy statutowe korporacji urbanistów?